Sakarya'dan Gelen Ses: Atatürk'ün Zübeyde Hanım'a Yazdığı En Duygusal Mektuplar

 

Sert Komutanın Ardındaki Evlat Yüreği

Mustafa Kemal Atatürk’ün tarihe kazınan askeri disiplini ve tavizsiz liderlik duruşu, onun insani yönünü çoğu zaman gölgede bırakır. Ancak annesi Zübeyde Hanım’a yazdığı mektuplar, bu zırhlı duruşun ardında yatan derin bir evlat sevgisini, özlemi ve hassasiyeti gözler önüne sermektedir.

Sakarya Cephesinden Gelen Hasret

Bu mektupların duygusal ağırlığı, özellikle Kurtuluş Savaşı’nın kaderini belirleyen, ülkenin varoluşunun tehlikede olduğu Sakarya Meydan Muharebesi (1921) döneminde zirveye ulaşır. Düşmanın Ankara’ya yaklaştığı bu yüksek baskı anlarında bile, Başkomutan Mustafa Kemal Paşa'nın annesine yazmayı sürdürmesi, onun için bu yazışmaların sadece bir görev değil, ruh sağlığını koruyan hayati bir dengeleyici olduğunu gösterir.

Askeri doktrininde komutanlığın "çare aramaktan ibaret" olduğunu söyleyen rasyonel lider, annesine duyduğu sevgi, saygı ve endişeyi dile getirerek, omuzlarındaki sınırsız yükün altında insanlığını korumuştur.

Annenin Simgeleşen Rolü

Zübeyde Hanım, Atatürk’ün karakterinin temelini atan kişidir. Mustafa Kemal’in daha çocukken dahi giyimine düşkün, ciddi ve bir yetişkin gibi konuştuğunu belirten annesi , oğlunun erken yaşta filizlenen liderlik özelliklerinin ilk gözlemcisi olmuştur. Atatürk’ün askeri felsefesi dahi bu temele dayanır: "Asker vatanseverlik duygusunu anasının sütüyle emmelidir!" Bu ifade, Zübeyde Hanım’ı sadece bir anne değil, aynı zamanda ulusal bilincin ve ahlaki üstünlüklerin kaynağı olarak simgeleştirir. Bu nedenle, mektuplar aracılığıyla annesine duyduğu bağlılık, dolaylı olarak millete olan adanmışlığının da bir yansımasıdır. 

Miras ve Duygusallık

Sadi Borak’ın derlediği eserlerde yer alan bu özel mektuplar , askeri emirlerin sert dilinden ayrışarak, Evlat Mustafa Kemal’in en hassas duygusal yelpazesini ortaya koyar. Başkomutanın, annesinin sağlığı ve refahı hakkındaki endişesi, onun yüksek rütbeli bir komutan olmasına rağmen temel insani bağını asla yitirmediğinin en güçlü kanıtıdır. 
Bu yazışmalar, uluslararası alanda "harikulade lider" olarak tanınan Mustafa Kemal Atatürk'ün, en büyük zaferlerini kazanırken dahi kalbinin daima evladın hasretiyle attığını gösteren, tarihi ve duygusal birer